Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

z przepychem

См. также в других словарях:

  • przepych — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} rzadko spotykane bogactwo, świetność, okazałość, wystawność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządził mieszkanie z przepychem. Olśniewała przepychem swego stroju. Zadziwiać kogoś przepychem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jaśnieć — ndk III, jaśniećeje, jaśniećniał 1. «wydawać silny, jasny blask, światło, świecić mocno, promienieć» Słońce jaśnieje. Neony jaśniały. ◊ Jaśnieć szczęściem, radością itp. «wyrażać, uzewnętrzniać szczęście, radość itp.; być szczęśliwym, wesołym itp …   Słownik języka polskiego

  • kapnąć — Coś (aż) kapie od złota, drogich kamieni, ozdób itp. «o czymś zrobionym, urządzonym ze zbyt dużym przepychem, przeładowanym ozdobami»: Całe wesele aż kapie od złota. TSt 7/2000 …   Słownik frazeologiczny

  • kapać — Coś (aż) kapie od złota, drogich kamieni, ozdób itp. «o czymś zrobionym, urządzonym ze zbyt dużym przepychem, przeładowanym ozdobami»: Całe wesele aż kapie od złota. TSt 7/2000 …   Słownik frazeologiczny

  • barok — a. Barok m III, D. u, N. barokkiem, blm «kierunek występujący w kulturze europejskiej w XVII w. i w połowie XVIII w., zapoczątkowany we Włoszech, odznaczający się w sztuce przepychem form, bogactwem barw i szczegółów dekoracyjnych, w literaturze… …   Słownik języka polskiego

  • nowobogacki — nowobogackiccy rzad. «odnoszący się do ludzi od niedawna wzbogaconych i do cechującego ich złego smaku, braku kultury» Dom urządzony z nowobogackim przepychem. Nowobogacki stosunek do dzieł sztuki. nowobogacki, nowobogacka w użyciu rzecz. rzad.… …   Słownik języka polskiego

  • okazały — okazałyali, okazałyalszy 1. «pokaźny, duży, dobrze się prezentujący; mający wspaniałą postawę, figurę, dobrze zbudowany, postawny» Okazały dąb. Okazały dwór, pałac. Okazała postura, tusza. Okazały wzrost. Okazały mężczyzna. 2. «odznaczający się… …   Słownik języka polskiego

  • olśnić — dk VIa, olśnię, olśnisz, olśnij, olśnił, olśniony olśniewać ndk I, olśnićam, olśnićasz, olśnićają, olśnićaj, olśnićał, olśnićany 1. «porazić wzrok silnym blaskiem, oślepić jasnością, bielą; rzadziej: oświetlić coś jasno» Promienie słońca olśniły… …   Słownik języka polskiego

  • przepych — m III, D. u, blm «widoczne, rzucające się w oczy bogactwo; wystawność, zbytek, pompa, okazałość» Niezwykły, rzadko spotykany przepych. Przepych pałaców, marmurów. Przepych strojów, potraw. Przepych w urządzeniu mieszkania. Przyjąć kogoś z… …   Słownik języka polskiego

  • razić — ndk VIa, rażę, razićzisz, raź, razićził, rażony 1. «obrażać poczucie estetyczne, poczucie przyzwoitości, uczciwości; sprawiać przykre wrażenie, niemile uderzać, zrażać» Raził otoczenie swoim zachowaniem. Nikogo nie raził jej strój. Mieszkanie… …   Słownik języka polskiego

  • wspaniale — wspanialeej 1. «w sposób doskonały, piękny» Wspaniale grać, śpiewać. Wspaniale przemawiać. Wspaniale zagrana rola. 2. «wystawnie, bogato, z przepychem; okazale, majestatycznie» Wspaniale urządzone mieszkanie. Stroje prezentowały się wspaniale …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»